"hayatta yapabileceğimiz tek şey, hayatı korumak... sanatçıysan bunu sanatınla yaparsın, sanatçı değilsen çocuklarınla..." PHILIP LARKIN
hayatı korumak biraz anları saklamakla ilgili... içinde, bir yazıda, kamerada...saklamak...hızla geçiyor mevsimler, şimdi kış ama yarın gene bahar... arada kaybolan şeyler neler, yaşımız çoğaldıkça zaman ilerledikçe nelerdir yitirdiklerimiz..
bir karadeniz yolculuğunda kayalara tutunmuş bi ağaç mı?... bodrumda sabaha karşı deniz kenarında içilen muhteşem çorba mı? sökede esen rüzgar mı? yapayalnız kırık dökük ayakta kalmış milet ve efes harabelerinde yaşanan geçicilik duygusu mu...
o kadar çok şeyi biriktiriyor ve aynı hızla kaybediyoruz ki... sırılsıklam biri yanınıza oturup elinizdeki kitaba bakıp size bir modern zaman kahramanı hediye edebilir... veya porsuk kenarında bir çift göz size kahraman sizmişsiniz diye de düşündürebilir... aslında bütün hikayeler dünya bu hikaye olmadan eksikmişcesine anlatılır... ama asıl kahramanlık küçücük ellere bırakılan hayatta saklı..
hayatımı korumak mı bilmiyorum ama anlamlı kılıyor onun gözleri de sözleri de... yaka çiçeğim küçük koalam....senle tamım şimdi biraz daha... kahramanın olmak bildiğim, okuduğum, sevdiğim tüm kahramanlardan daha kıymetli... bazen spawn gibi katedralin tepesinde, supermen gibi yalnızlık kalesinde, spiderman gibi may halanın yanında olmak lazım... kahramanlığa devam etmek için...
benim içinse yaşamak sana dönmek demek... yüzüne bakmak, yanında uyumak demek...
küçücük ellerinle boynuma sarılman demek...o zaman sonsuzluk duygusu sarıyor içimi... ve sensiz anlarımda Can Yücel dizesi geliyor aklıma...
"her bahar gitmek isterim.
gittiğim olmadı hiç,
Ama olsun... İstemek de güzel..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder