Bir Rüya...

" Rüya içindeki rüyadan daha fazlasıyım ben..." (Rilke)

Bu Sabah...

Gözlerimi zorla açtım çünkü uyanmak istemiyordum. Gel gör ki düşler diyarından güneş ülkesine dönmek zorunda kaldım...

Rüyanın ilk anlarından  bazı nesneleri hatırlıyorum, bir teleskop, bir dünya küresi ve oyuncak bir atlıkarınca... Bir David Lynch filmi tadında olduğunun farkındayım ama rüyalar bizim elimizde değil, elimizde olduğunu düşündüğümüz hayatlarımızın durumu ise ortada işte...

Devamlılığı olan ilk an bir telaş içinde seninle koşuşturduğumuz an başlıyor, koşuyoruz sanki bir trenden inmişiz bunu hayal meyal hatırlıyorum… Koşuyoruz Eskişehir’e gidecek olan gemiye binmek için! (Eskişehir’de deniz olmadığını ve bunun bir rüya olduğunu unutmayalım) İskelede gemiciler var, yanlarına gidiyoruz, elimde biletler var, yanımda sen… Gemi buradan mı kalkıyor diye soruyorum Adam – Hayır, diyor. – İzmit’e gitmeniz lazım oradan hareket edecek diyor. Biz dona kalıyoruz. Bu arada gemi adamların hemen ilerisinde duruyor ve biz umutsuzca yürüyerek o yöne doğru yöneliyoruz ve geminin ardını döner dönmez telaşlı bir kalabalıkla karşılaşıyoruz. Evet gemimiz bu herkes koşturuyor, Eskişehir yolcuları koşar adım gemiye biniyor bileti olmayanları almıyorlar… Neyse ki aklımızda İzmit yalanıyla gemiye biniyoruz. Gemi arabalı vapur gibi ama kamaralar da var. Sen üstünü değişmeye gidiyorsun ve koşarak yanıma geliyorsun kapılar açık kamara kapıları kapanmıyor diyorsun, ne yapacağız şimdi düşünürken ben uyanıyorum…

David Lynch senaryosu gibi başlayıp Titanik gibi devam etmekte olan rüya bu, unutmadan yazmamın nedeniyse sen…

"güzel bir rüya:
yanımda birisi
var, tanımadığım
birisi. "ben yokken
ne yaptın?" diyor.
"i didn't exist" diyorum.
"ben de" diyor." Lale Müldür

Bir gemide seninle yolculuk etmenin heyecanı… Aslında olmayan bir limana giden bir gemideyiz… Nereye gidersek gidelim veya gemi o limanda demirli de kalsa orada o anda senle olmak güzeldi…

"sana çok az kişinin anladığı
büyük bir gerçek anlatayım.
insan ruhunun en büyük zaferleri
ve en büyük başarıları kimsenin
bilmediği ve tahmin edemediği şeylerdir.
insanların en büyük zaferlerini tıpkı
vahşi çiçekler gibi kimse bilmez, görmez." Lale Müldür